Soms heb je zo’n dag, misschien herken je het wel, dan voel je je blèh. De wereld ziet er iets grijzer uit. Dingen lopen niet zoals je zou willen. Het is alsof je in de mist zit. Eigenlijk is dit ook wat er aan de hand is. Je beeld is namelijk versluierd. Er zit een laag mist tussen wie je bent en wat je ervaart. Je bent namelijk een deeltje van God. Je bent liefde. Je bent vreugde. Je bent puur, ongeboren en onsterfelijk Bewustzijn. Dat is wie je ten diepste bent. Alleen ervaar je het op zo’n moment niet. Je ervaart donkerdere emoties. Maar je bent die emoties niet. De emoties komen uit de gedachten die je hoofd bewust of onbewust heeft gecreëerd.
Je bent een ziel die een lichaam heeft omdat ze zichzelf wilt ervaren via de wereld om haar heen. De persoonlijkheid die je in de loop van je leven hebt gecreëerd geeft je meer dan voldoende gelegenheid om ervaringen op te doen. Deze persoonlijkheid, je ego, heeft allerlei gedachten, verlangens en verwachtingen: ik zou me toch gelukkig moeten voelen. Waarom zegt diegene dit nu? Dat vind ik niet leuk. Waarom zien ze niet wat ik allemaal doe? Ik werk me drie slagen in de rondte om alles gedaan te krijgen maar een beetje waardering zit er niet in. Ik zou zo graag dit of dat willen doen. Deze gedachten zorgen ervoor dat je in bepaalde situaties komt. Een situatie waar je je bijvoorbeeld gaat verdedigen, of ruzie gaat maken omdat mensen je niet begrijpen of de waardering niet geven die jij vindt dat je moet krijgen. Vul zelf maar in wat voor jou van toepassing is. Het resultaat van je gedachten is in dit soort situaties in ieder geval dat je lijdt. Je voelt je niet gelukkig.
De uitdaging is dan om te zien wat er aan de hand is. De spelletjes die je hoofd met je speelt om zijn zin te krijgen te observeren en er vervolgens om te lachen. Het ego mag er zijn. Het heeft zijn nut in bepaalde situaties. Alleen, blijf je bewust van wie je bent, namelijk dat pure godsdeeltje. Observeer je lichaam en je gedachten. Weet dat je niet je lichaam en je gedachten bent. Het is niet erg als het niet altijd lukt. Het leven zal je vanzelf terugfluiten, doordat je weer in lijden terecht komt. Van daaruit komt dan weer het besef dat je niet vanuit je hart leeft en kun je het weer corrigeren. Kun je weer terug naar je centrum gaan, namelijk naar je hart.
Je voelt het verschil meteen. Leven vanuit je hart en leven vanuit je hoofd. Bij het eerste voel je vreugde, vrede, ín jezelf. Je bent. Bij het tweede komt er meestal onrust en lijden. Het leven zal “uitdagingen” blijven geven, maar als je er vanuit je hart naar kunt kijken, ga je als het ware een paar treden hoger staan en dan ziet de wereld er heel anders uit. Problemen worden situaties die liefdevol opgelost kunnen worden. Als je denkt: dat lukt me nooit. Mijn ego is te sterk. Zie dan hoe je hoofd al meteen een negatieve gedachte geeft. Je hoeft deze gedachte niet te geloven. Het is maar een gedachte. Bovendien hoef je dit niet alleen te doen. Je kunt altijd aan je Hulpteam of aan God vragen of ze je hier in willen begeleiden. Je hoeft dit niet alleen te doen. Je bent nooit alleen, we zijn EEN.
In liefdevolle verbinding.
