Categorie: Natuur

Tijd

Met mijn muis selecteer ik woorden in een kolom en kopieer ze naar een andere kolom. De ene na de andere. ‘Klik. Klik. Klik. Sjjjjj. Klik. Klik. Klik.’ Op andere momenten zeggen mensen iets: ‘We doen het zo. Nee, laten we dit anders doen.’ Uit bewegende gaten in een gezicht komt geluid. Mijn lichaam doet mee. Ik observeer dat ook mijn lijf geluid produceert en met de armen communiceert. Mensen zijn het niet eens met elkaar. Wrijving. Spanning. Mijn lichaam pakt het op en voelt ook spanning. Voor mij een signaal om terug naar de basis te gaan. Terug naar mezelf. Ik mag meer rust nemen. Meer de stilte ingaan. Verstilling vinden in meditatie en korte adempauzes. Maar ook mezelf de vraag stel: Wat doe ik? Doe ik de juiste dingen met de tijd die me gegeven is?

De waarheid is, dat ieders lichaam te leen is. Het ontstaat in je moeders lichaam. Je wordt er mee geboren en het draagt je door het leven. Het dient je naar beste kunnen. Je lichaam is de tempel van je ziel. Maar uiteindelijk zal je lichaam sterven. Tussen geboorte en dood zit de tijd die je gegeven is. Niemand weet hoe lang die periode zal zijn. Maar ieders tijd is beperkt. Dat maakt tijd de kostbaarste valuta die er is. Elke seconde die verglijdt is voorgoed weg. Hij komt nooit meer terug. Zoals het oude gezegde gaat: ‘De tijd gaat snel. Gebruik hem wel.’

Waar besteed jij je uren aan? Maak je keuzes waar je blij van wordt? Voed je je innerlijke vrede? Voor ieder mens zal de invulling van deze vragen anders zijn, binnen de situatie waar hij of zij zich bevindt. Voor mij betekent het dat ik de praktische dingen die bij het leven horen zoals zorgen dat ik geld verdien om rekeningen te betalen blijf doen. Maar op een andere manier. Ik maak dat werk minder belangrijk, blijf op mijn ademhaling letten en zet stappen in een andere richting. Verder ga ik meer dingen doen waar ik energie van krijg zoals meer mediteren en wandelen. En doen wat ik nu doe: een artikel schrijven:-) Wat doe jij met je tijd?

Dank je wel dat jij je tijd besteed hebt om dit te lezen! Ik wens je veel vredige en vreugdevolle momenten toe.

In liefdevolle verbinding,

Selena

Een nieuwe lente. Een nieuw begin.

De afgelopen dagen straalt de zon haar stralen vanuit een blauwe hemel. De tulpen, krokussen en narcissen staan in bloei. De magnolia heeft haar prachtig wit-roze bloesemkroon. De vogels fluiten dat het een lieve lust is. Het is overduidelijk lente. Een nieuw begin. Dit alles gebeurt terwijl op andere plekken huizen kapot worden geschoten, mensen honger lijden en mensen dood gaan of gewond raken. Het gebeurt allemaal tegelijkertijd. In deze uitdagende tijden is er genoeg reden voor angst en verdriet. Het mag er ook zijn.

Wat houdt jou nu bezig? Merk je dat je gedachten en emoties enorm getriggerd worden door zaken en dat je weer pijn hebt? Let eens op je eigen gedachten. Wat is het dat je raakt en wat ligt eronder? Waar ben je bang voor of wat doet je verdriet? Ben je bang voor oorlog, bang voor je veiligheid? Misschien bang voor de dood van jezelf of een dierbare? Herken je nog een bepaalde verwachting in je patroon? Bijvoorbeeld de verwachting dat een ouder iemand eerst “hoort” te overlijden? Wat het ook is. Kijk naar je angst. Blijf erbij. Accepteer het. Stuur je zelf heel veel liefde. Indien je erin gelooft, kun je God of een Lichtwezen vragen of ze je willen begeleiden bij je heling.

Op een inademing kun je tegen jezelf zeggen: ik blijf bij deze angst. Ik neem deze pijn van mezelf vrijwillig op me. Op een uitademing stuur je jezelf heel veel liefde toe. Ik neem regelmatig ook nog anderen mee bij deze oefening. Dan neem ik ook de pijn van anderen vrijwillig op me en stuur hen ook liefde. Op deze manier trek ik het breder dan alleen mijn kleine persooontje. Maar je voelt zelf wat het beste past binnen jouw situatie. Nadat je bij je pijn bent gebleven en jezelf liefde hebt gegeven, misschien jezelf letterlijk hebt omarmd, dan mag je de pijn loslaten. Jezelf vergeven dat je deze pijn had. De angst bedanken voor zijn waarschuwing en hem loslaten. Kies dan weer voor de vreugde, voor het Licht. Aard jezelf diep en blijf in de liefde.

Je kunt je bijvoorbeeld voorstellen dat je in een kolom van licht zit. Of dat je een douche van Liefde over je heen krijgt. Of voel een warme deken om je heen. Of hoor een muziek die jou vervult van liefde. Letterlijk in de zon gaan zitten of lopen en de zonnestralen je energie weer helemaal aan te laten vullen, werkt voor mij ook goed. Vind je eigen manier om je weer op te laden.

Een andere manier om je vreugdevol te blijven voelen is door dankbaar te zijn voor dingen die in het hier en nu zijn. Een stoel om in te zitten. Je kunt lopen en praten zonder buiten adem te geraken. Een prachtige bloem. De glimlach van een kind. Een liedje dat je raakt. Er is te veel om op te noemen. Kies om iets te zien waar je dankbaar voor bent.

Hoe voelt het dan om vanuit die positiviteit te leven? Voor mij voelt het lichter, stromender, vreugdevoller. Het is alsof ik mijn lichaam meer observeer. Mijn lichaam wordt bewogen. Het is alsof er onzichtbaren kussentjes onder mijn armen zitten waardoor mijn armen bijvoorbeeld vloeiender lijken te bewegen. Het kan voelen alsof er een soort zacht zoemende vibratie om me heen hangt. Mijn lichaam voelt ontspannener, zachter. Er is een zachte glimlach op mijn lippen.

Sowieso is de Innerlijke Glimlach een goede manier om bij dit lichtere gevoel te komen. Ik maak mijn ogen “zacht”, vorm een kleine glimlach om mijn mond en laat de glimlach naar beneden glijden. In mijn hartchakra visualiseer ik een witte roos. Vanuit daar laat ik de glimlach in mijn bloedbaan gaan. Op deze manier stroomt de glimlach door mijn hele lichaam en komt in alle cellen. Ik voel de ontspanning en vreugde in mijn lijf. Mocht ik door de dag weer onbewust worden en op de automatische piloot leven, dan weet ik dat ik altijd weer opnieuw kan beginnen. Er is altijd weer een nieuw moment om naar mijn hart te gaan. Een nieuw hier en nu om de Liefde te leven. Een nieuw begin in deze lente.

Ik wens je een liefdevolle dag toe in verbinding met jezelf.

Liefs,

Selena

PS Hoe voelt leven vanuit jouw hart voor jou? Ik ben benieuwd naar jouw ervaringen, dus laat gerust een bericht achter onder dit artikel.

Verlies 2022

Dit jaar, 2022, is op menselijk vlak niet zo goed begonnen. Op verschillende vlakken zijn er al dierbaren uit mijn leven verdwenen. Door de dood of door gemaakte levenskeuzen. Dit doet pijn. Tegelijkertijd is het iets dat bij het leven hoort. Er is een begin, en er is een eind. Sterker nog, elk begin draagt het einde al in zich. Het verlies laat me achter met gevoelens van verdriet, maar ook van dankbaarheid. Dankbaarheid dat zo’n mooi, lief mens een tijd op mijn levenspad heeft mogen meelopen. Dat ik hem heb mogen kennen. Dat ik hem heb mogen liefhebben. Samen heb mogen lachen. Mooie gesprekken heb mogen voeren. Heel veel heb mogen leren. Thee heb mogen drinken samen. Samen heb mogen wandelen.

Er zijn zo veel dingen om dankbaar voor te zijn. Het verdriet is het verdriet om de afwezigheid van de vreugde. Het verdriet is de keerzijde van de medaille. De andere kant van de medaille is die dankbaarheid. De dankbaarheid voor de liefde die ik heb mogen delen. En die liefde die verdwijnt niet. Ze verandert alleen van vorm. Aan de voorwaarde dat mijn dierbare fysiek in mijn leven moet zijn wordt niet meer voldaan. De Onvoorwaardelijke Liefde, die blijft.

Hieronder het gedicht Verlies dat ik eerder publiceerde op deze website en in mijn boek. Ik las het ook voor op de uitvaart van mijn schoonzus. Het blijft vol betekenis voor mij.

Verlies
Gisteren 
was jij 
nog bij mij
ademend
je stem zacht
lichaam warm
Vandaag
ben ik
alleen
huilend
bij stilte
en kou
Ik mis je
Ik huil je
ik zie je
ik schreeuw je
verlies je
laat los je
In liefde
vertrouwend
jou voelend
jou vindend
in bloemen
en vogels
Een regenboog
cadeau van licht
liefde voor mij
bij duisternis
een hoopvolle
brug naar toekomst
Morgen
ben ik
ben jij
in mij
mijn liefde
mijn licht

In liefdevolle verbinding,

Selena Coumans