Een nieuwe lente. Een nieuw begin.

De afgelopen dagen straalt de zon haar stralen vanuit een blauwe hemel. De tulpen, krokussen en narcissen staan in bloei. De magnolia heeft haar prachtig wit-roze bloesemkroon. De vogels fluiten dat het een lieve lust is. Het is overduidelijk lente. Een nieuw begin. Dit alles gebeurt terwijl op andere plekken huizen kapot worden geschoten, mensen honger lijden en mensen dood gaan of gewond raken. Het gebeurt allemaal tegelijkertijd. In deze uitdagende tijden is er genoeg reden voor angst en verdriet. Het mag er ook zijn.

Wat houdt jou nu bezig? Merk je dat je gedachten en emoties enorm getriggerd worden door zaken en dat je weer pijn hebt? Let eens op je eigen gedachten. Wat is het dat je raakt en wat ligt eronder? Waar ben je bang voor of wat doet je verdriet? Ben je bang voor oorlog, bang voor je veiligheid? Misschien bang voor de dood van jezelf of een dierbare? Herken je nog een bepaalde verwachting in je patroon? Bijvoorbeeld de verwachting dat een ouder iemand eerst “hoort” te overlijden? Wat het ook is. Kijk naar je angst. Blijf erbij. Accepteer het. Stuur je zelf heel veel liefde. Indien je erin gelooft, kun je God of een Lichtwezen vragen of ze je willen begeleiden bij je heling.

Op een inademing kun je tegen jezelf zeggen: ik blijf bij deze angst. Ik neem deze pijn van mezelf vrijwillig op me. Op een uitademing stuur je jezelf heel veel liefde toe. Ik neem regelmatig ook nog anderen mee bij deze oefening. Dan neem ik ook de pijn van anderen vrijwillig op me en stuur hen ook liefde. Op deze manier trek ik het breder dan alleen mijn kleine persooontje. Maar je voelt zelf wat het beste past binnen jouw situatie. Nadat je bij je pijn bent gebleven en jezelf liefde hebt gegeven, misschien jezelf letterlijk hebt omarmd, dan mag je de pijn loslaten. Jezelf vergeven dat je deze pijn had. De angst bedanken voor zijn waarschuwing en hem loslaten. Kies dan weer voor de vreugde, voor het Licht. Aard jezelf diep en blijf in de liefde.

Je kunt je bijvoorbeeld voorstellen dat je in een kolom van licht zit. Of dat je een douche van Liefde over je heen krijgt. Of voel een warme deken om je heen. Of hoor een muziek die jou vervult van liefde. Letterlijk in de zon gaan zitten of lopen en de zonnestralen je energie weer helemaal aan te laten vullen, werkt voor mij ook goed. Vind je eigen manier om je weer op te laden.

Een andere manier om je vreugdevol te blijven voelen is door dankbaar te zijn voor dingen die in het hier en nu zijn. Een stoel om in te zitten. Je kunt lopen en praten zonder buiten adem te geraken. Een prachtige bloem. De glimlach van een kind. Een liedje dat je raakt. Er is te veel om op te noemen. Kies om iets te zien waar je dankbaar voor bent.

Hoe voelt het dan om vanuit die positiviteit te leven? Voor mij voelt het lichter, stromender, vreugdevoller. Het is alsof ik mijn lichaam meer observeer. Mijn lichaam wordt bewogen. Het is alsof er onzichtbaren kussentjes onder mijn armen zitten waardoor mijn armen bijvoorbeeld vloeiender lijken te bewegen. Het kan voelen alsof er een soort zacht zoemende vibratie om me heen hangt. Mijn lichaam voelt ontspannener, zachter. Er is een zachte glimlach op mijn lippen.

Sowieso is de Innerlijke Glimlach een goede manier om bij dit lichtere gevoel te komen. Ik maak mijn ogen “zacht”, vorm een kleine glimlach om mijn mond en laat de glimlach naar beneden glijden. In mijn hartchakra visualiseer ik een witte roos. Vanuit daar laat ik de glimlach in mijn bloedbaan gaan. Op deze manier stroomt de glimlach door mijn hele lichaam en komt in alle cellen. Ik voel de ontspanning en vreugde in mijn lijf. Mocht ik door de dag weer onbewust worden en op de automatische piloot leven, dan weet ik dat ik altijd weer opnieuw kan beginnen. Er is altijd weer een nieuw moment om naar mijn hart te gaan. Een nieuw hier en nu om de Liefde te leven. Een nieuw begin in deze lente.

Ik wens je een liefdevolle dag toe in verbinding met jezelf.

Liefs,

Selena

PS Hoe voelt leven vanuit jouw hart voor jou? Ik ben benieuwd naar jouw ervaringen, dus laat gerust een bericht achter onder dit artikel.

Een Licht in het donker

Momenteel is er veel onrust in de wereld. De oorlog in Oekraïne is op het wereldtoneel het jongste bewijs daarvan. Maar niet alleen daar, ook op kleiner niveau voelen mensen zich onzeker, boos en verdrietig. Mensen die dierbaren verloren hebben voelen de pijn van dit verlies. Er wordt gezocht naar een uitweg uit het lijden. De weg vinden gaat altijd beter als het licht is.

Mijn wens en bede is daarom:

Een Licht in het donker voor iedereen die een dierbare heeft verloren.

Heel veel Liefde en Licht voor iedereen die nu bang, boos of verdrietig is. Ook voor de soldaten, presidenten en krijgsheren.

Dat het Licht het Donker mag omarmen.

Dat het Licht de weg voldoende verlicht om de volgende stap die gemaakt mag worden te zien.

Dat het Licht harten mag verwarmen, zodat er vrede en vreugde in mag huizen.

Laat je eigen Liefde zo veel mogelijk stralen, zodat anderen de weg naar hun eigen Liefde ook vinden. Vind op menselijk niveau manieren om deze Onvoorwaardelijke Liefde te manifesteren. Een luisterend oor. Een vriendelijke glimlach. Dankbaarheid voor wat er wél is. Zorg en compassie voor jezelf en anderen. Een donatie aan een organisatie die vluchtelingen helpt. Samen mediteren of bidden voor vrede. Vind wat bij jou past. Er zijn zo veel manieren.

Dank je wel alvast voor jóuw Licht.

Omgaan met verdriet

Iedereen maakt het in zijn leven mee. Pijn en verdriet. Over het algemeen vinden we dit niet fijn. We willen het niet voelen. We vinden het prettiger om vreugde en geluk te ervaren. Maar wat doe je als je in een situatie zit dat je je negatief voelt? Wat doe je dan?

In mijn ervaring is het het beste om bij jezelf te blijven. Bij de pijn. Dit klinkt misschien gek. Misschien ben je geneigd om afleiding te gaan zoeken in iets als swipen op je telefoon. Maar wat als je dit nu eens niet doet? Wat als je naar de pijn toegaat, net zoals je een kind zou troosten dat gevallen is? Alleen troost je in dit geval jezelf.

Alles wat je meemaakt in je leven wil gezien worden. Wil erkend worden. Alle ervaringen willen gehoord worden. Ze hebben allemaal hun nut. Als dit het geval is, dat je bijvoorbeeld verdriet bij jezelf opmerkt, dat mag. Probeer dan gewoon je tranen te huilen. Laat ze maar stromen. Weet je waarom je huilt? Huil je om vreugde die je meegemaakt hebt en die niet meer in je leven is? Laat de emotie maar toe en laat de emotie daarna los. Troost jezelf en vrolijk jezelf daarna op. Blijf niet hangen in het verdriet. Houd je bijvoorbeeld van dansen? Zet je favoriete muziek op en dans. Kom je boosheid tegen, dan mag je die emotie ook voelen. Waarover ben je boos? Ligt er onder die boosheid misschien verdriet? Ben je boos dat je te weinig geld hebt? Ben je misschien ook verdrietig dat je door dat gebrek aan geld niet de dingen kunt doen die je wilt? Ga eens bij jezelf op onderzoek. Stel vragen aan jezelf en luister naar jezelf. Je bent het waard om naar te luisteren!

Stil

Ik sta

stil

en luister

naar

het zingen

van

mijn hart

Het is zaak dat je probeert bij de pijn te blijven. Geef het aandacht. Hoe moeilijk ook. Adem naar de pijn. Het verdriet. Doet het te lang te veel pijn in je lijf, adem dan even gewoon in en uit. Dan weer terug naar de pijn. Voel het verdriet, de boosheid, angst. Wat het ook is. Huil. Schreeuw. Stampvoet. Accepteer het. Probeer er niet vanaf te komen. Zeg in je hoofd dat je het transformeert. ‘Ik transformeer pijn en verdriet naar Liefde en Licht.’ Je kunt het ook breder trekken dan jezelf. In een boek van Jan Geurtz, Over liefde en loslaten (2017), las ik hierover en ik paste het toe in mijn eigen leven. Als ik me bijvoorbeeld erg verdrietig om iets voelde, dan zei ik tegen mezelf op een inademing: ‘Ik neem deze pijn en dit verdriet van mezelf en anderen vrijwillig op mij.’ Op een uitademing stuurde ik vervolgens liefde en licht naar mezelf en anderen die dit verdriet ook ervaarden. Het prettige hieraan vond ik, dat ik mijn ervaring in een breder kader zette. Het ging niet alleen om mijn kleine persoontje, maar ik realiseerde me dat ik niet de enige was die verdriet meemaakte. Door er op deze manier aan te werken, loste ik voor mijn gevoel niet alleen een stukje verdriet op voor mezelf, maar ook voor anderen. Het gaat om de intentie die je zet. Na zo’n heftige ervaring creëerde ik meestal een moment van stilte voor mezelf. Even bijkomen. Ook hier was dat weer belangrijk. Stilte om tot mezelf te komen.

* Gedeelten uit dit artikel komen uit mijn nog te verschijnen boek: Uit mijn hoofd. In mijn hart. Een innerlijk avontuur.