Tag: natuur

Uitnodiging wandeling met meditatie

Heb jij zin om lekker te wandelen in een prachtige omgeving en jezelf verder te ontspannen met een meditatie? Kom dan maandag 12 juli 2021 naar Meers! (Limburg)

Tijd: 10.00u.

Verzamelen: Dijkweg 2, Meers (Elsloo) in Limburg

Bij slecht weer doen we de meditatie binnen.

Laat even weten of je meedoet via info@selenacoumans.nl of bel 06-29003333.

Tot de 12e juli!

Gewoon zijn

“Don’t try to stop thinking, let it happen. Just recognize that which is not thinking” -Adyashanti

“Probeer niet om het denken te stoppen. Laat het gewoon gebeuren. Herken alleen datgene dat niet het denken is.” Adyashanti.

Momenteel oefen ik: gewoon zíjn. Ik doe dit door mijn aandacht in mijn lichaam te houden. Ik voel bijvoorbeeld mijn buik op en neer gaan door mijn ademhaling. Of ik houd een gedeelte van mijn aandacht bij mijn voeten. Ik typ dit stukje en voel mijn vingers op het toetsenbord bewegen. Mijn oren vangen het geluid op. Mijn neus registreert de geur van versgebakken brood. Ik voel dat er spanning zit tussen mijn schouderbladen. Het is alsof ik kijk hoe mijn lichaam uit zichzelf beweegt. Ik realiseer me dat ik niet mijn lichaam ben. Ook ben ik niet mijn geest, mijn ego.

Mijn lichaam stelt me in staat om dit leven te ervaren. Alle golven van het leven. De tranen en de lach. Daarvoor bedank ik mijn lichaam regelmatig. Dat ik “gewoon” leef. Mijn geest stelt me in staat om kennis te verwerven en om bijvoorbeeld rekensommen te maken of plannen te maken. Maar mijn geest is niet leidend. De ziel, het zíjn mag leidend zijn. In mijn hart voel ik de klop van het leven. De warmte van de Bron. De Liefde.

Als ik weer in de maalstroom van mijn gedachten verzeild raak en ga geloven wat mijn geest allemaal verzint, dan verlies ik dit gevoel. Dan komt er een sluier en ervaar ik de Bron in mij niet meer. Dan raakt het Godsdeeltje dat ik ben, dat ieder ander is, weer buiten beeld. Mijn ego/geest zorgt dat ik weer in lijden ben.

Terwijl ik dit typ, moet ik er om lachen. Je kunt natuurlijk niet verliezen wat je ten diepste bént, namelijk een godsdeeltje, puur Bewustzijn. Je hoeft alleen maar te doorzien dat je niet je ego bent, dat je niet je gedachten bent. Je mag dat ballonnetje doorprikken en erop gaan vertrouwen dat je een godsdeeltje bent. Puur Bewustzijn. Je bent al Liefde. In de stilte van je hart, voel je de Eenheid, de verbondenheid. Je bént het al.

In liefdevolle verbondenheid,

Selena

Weerspiegeling

Momenteel ben ik het boek The Book of Mastery van Paul Selig aan het lezen. Ik vind het een interessant boek. Het roept onder andere op om naar alles te kijken op een nieuwe manier. De fysieke werkelijkheid die je om je heen ziet is eigenlijk gebaseerd op (oude) afspraken en iets waar je ‘ja’ tegen gezegd hebt op een bepaalde manier. Zo noem je bijvoorbeeld een rechtopstaand bruin iets met tentakels die groen kunnen worden een boom en gebruik je die om meubels van te maken. Of dat is een koe en die kun je melken en als het nodig is opeten. De potten en pannen in je keuken, de kleren die je aanhebt, de vrienden in je leven. Allemaal voorbeelden van iets waar je je mee hebt verbonden op een bepaalde manier.

Echter, je kunt hier ook anders naar kijken. Alles is veranderlijk en vergankelijk. Wat als je vaker vanuit je ziel, je Hogere Zelf, naar dingen zou kijken? Zie je dan nog wel wat je ogen je laten zien? Wordt een koe dan misschien een medeschepsel waarvan je je kunt afvragen of jij het recht hebt om haar te zien als eten? Maak je dan andere keuzes in je leven? Keuzes die minder gericht zijn op materiële zaken? Misschien besluit je om minder op je gsm bezig te zijn en meer met je dierbaren te praten? Kun je een andere werkelijkheid vorm laten krijgen, door liefdevolle(re) keuzes?

Kijk eens om je heen met open ogen en liefdevolle blik. De wereld ziet er dan misschien heel anders uit. Op zijn kop gezet misschien? Een vernieuwende dag gewenst!