Tag: Ik Ben

Coping with challenges and change

Vandaag kwam ik op een website die ik regelmatig bekijk een post tegen die me erg raakte: https://peelingtheonion.nl/uncategorized/coping/ Het Youtubefilmpje gaat over Coping with Challenges and change, gechanneld door Gina Lake. Het gaat over omgaan met uitdagingen. De kern van het verhaal is dat je je in tijden van crisis niet moet laten meezuigen in negatieve emoties als angst, zelfmedelijden, boosheid etc. Zodra je dit negatieve verhaal dat je jezelf vertelt gaat geloven, dan word je meegezogen in dit egoverhaal en dan wordt het je realiteit. Het is belangrijk om in het moment te blijven. Dat je je richt op wat er hier op het moment zelf aan de hand is, wat voor je ligt. Bewust blijven, aanwezig blijven in het hier en nu is de sleutel om met uitdagingen om te gaan en om gelukkig te zijn. Vind in elk moment iets om dankbaar voor te zijn. Als je lichamelijk bijvoorbeeld veel pijn hebt, kun je b.v. toch nog dankbaar zijn dat je maar een been gebroken hebt en geen twee. Of kun je dankbaar zijn dat er mensen zijn die je helpen.

De laatste tijd had ik weer veel met angst te maken. Vooral met de angst om mensen te verliezen waar ik van hou. Ik werd regelmatig meegesleurd in het verhaal dat mijn hoofd verzon. Het leidde tot een gevoel van diepe pijn, wanhoop en angst, dat uit elke vezel van mijn lichaam leek te komen. Een angst die me verlamde en aan het huilen maakte.

Alleen realiseerde ik me, dat het een angst is voor iets dat niet nu is. Het ligt in de toekomst. Misschien wel in de hele verre toekomst. Bovendien probeert de angst me te waarschuwen voor iets waar ik geen controle over heb. Niemand weet wanneer hij dood gaat. Deze angst is dus niet helpend en ik hoef er dan ook niet naar te luisteren. Ik mag hem loslaten.

Terwijl ik naar het filmpje aan het luisteren was, stroomde er een groot gevoel van dankbaarheid door me heen. Dankbaarheid jegens de persoon die het filmpje op zijn website heeft gezet. Dankbaarheid jegens de vrouw die het ingesproken heeft. Dankbaarheid jegens het Lichtwezen dat deze boodschap heeft doorgegeven. Dankbaarheid dat ik leef. Ik ben dankbaar voor de les die ik wederom krijg. Dankbaar voor de wijsheid die in de pijn verscholen zit. Ik laat de angst los. Ik geef me over aan het moment. Aan de stilte in mijn hart. Ik Ben hier en nu.

Dank voor alle Liefde.

In liefdevolle verbinding,

Selena

Jij die ik ben

Jij die ik ben
jij die in mij bent

Ik die jou is
ik die in jou ben

Wie ben jij?
wie ben ik?

Ik ben Eenheid
Liefde ben ik

Ik ben alles
alles ben ik

Ik ben niet iets
niet iets ben ik

Wat ben jij?
wat ben ik?

Ik weet het niet
dat ken ik niet 

Een paradox
of toch ook niet?

I Am

I Am. Ik Ben. Dit zijn de woorden die ik de afgelopen dagen regelmatig in mezelf zeg. Telkens als ik merk dat ik in een gedachtenstroom verzeild raak, of als ik mezelf iets rustiger wil krijgen: I Am. Ik Ben. Een aantal in-en uitademingen lang herhaal ik deze woorden terwijl ik aandacht hou in mijn hartchakra (gebied ter hoogte van mijn borstbeen. Bij vrouwen ongeveer het plekje tussen hun borsten in). Het effect is niet zo makkelijk in woorden te vangen. Als ik toch een poging doe komen de woorden ontspanning, meer aanwezig zijn op.

Ik ben benieuwd naar jouw ervaringen met het (herhaaldelijk) zeggen van deze woorden. Voel je vrij om hieronder een bericht achter te laten.

In liefdevolle verbondenheid,

Selena

Gewoon zijn

“Don’t try to stop thinking, let it happen. Just recognize that which is not thinking” -Adyashanti

“Probeer niet om het denken te stoppen. Laat het gewoon gebeuren. Herken alleen datgene dat niet het denken is.” Adyashanti.

Momenteel oefen ik: gewoon zíjn. Ik doe dit door mijn aandacht in mijn lichaam te houden. Ik voel bijvoorbeeld mijn buik op en neer gaan door mijn ademhaling. Of ik houd een gedeelte van mijn aandacht bij mijn voeten. Ik typ dit stukje en voel mijn vingers op het toetsenbord bewegen. Mijn oren vangen het geluid op. Mijn neus registreert de geur van versgebakken brood. Ik voel dat er spanning zit tussen mijn schouderbladen. Het is alsof ik kijk hoe mijn lichaam uit zichzelf beweegt. Ik realiseer me dat ik niet mijn lichaam ben. Ook ben ik niet mijn geest, mijn ego.

Mijn lichaam stelt me in staat om dit leven te ervaren. Alle golven van het leven. De tranen en de lach. Daarvoor bedank ik mijn lichaam regelmatig. Dat ik “gewoon” leef. Mijn geest stelt me in staat om kennis te verwerven en om bijvoorbeeld rekensommen te maken of plannen te maken. Maar mijn geest is niet leidend. De ziel, het zíjn mag leidend zijn. In mijn hart voel ik de klop van het leven. De warmte van de Bron. De Liefde.

Als ik weer in de maalstroom van mijn gedachten verzeild raak en ga geloven wat mijn geest allemaal verzint, dan verlies ik dit gevoel. Dan komt er een sluier en ervaar ik de Bron in mij niet meer. Dan raakt het Godsdeeltje dat ik ben, dat ieder ander is, weer buiten beeld. Mijn ego/geest zorgt dat ik weer in lijden ben.

Terwijl ik dit typ, moet ik er om lachen. Je kunt natuurlijk niet verliezen wat je ten diepste bént, namelijk een godsdeeltje, puur Bewustzijn. Je hoeft alleen maar te doorzien dat je niet je ego bent, dat je niet je gedachten bent. Je mag dat ballonnetje doorprikken en erop gaan vertrouwen dat je een godsdeeltje bent. Puur Bewustzijn. Je bent al Liefde. In de stilte van je hart, voel je de Eenheid, de verbondenheid. Je bént het al.

In liefdevolle verbondenheid,

Selena

Over lijden en liefde

Soms heb je zo’n dag, misschien herken je het wel, dan voel je je blèh. De wereld ziet er iets grijzer uit. Dingen lopen niet zoals je zou willen. Het is alsof je in de mist zit. Eigenlijk is dit ook wat er aan de hand is. Je beeld is namelijk versluierd. Er zit een laag mist tussen wie je bent en wat je ervaart. Je bent namelijk een deeltje van God. Je bent liefde. Je bent vreugde. Je bent puur, ongeboren en onsterfelijk Bewustzijn. Dat is wie je ten diepste bent. Alleen ervaar je het op zo’n moment niet. Je ervaart donkerdere emoties. Maar je bent die emoties niet. De emoties komen uit de gedachten die je hoofd bewust of onbewust heeft gecreëerd.

Je bent een ziel die een lichaam heeft omdat ze zichzelf wilt ervaren via de wereld om haar heen. De persoonlijkheid die je in de loop van je leven hebt gecreëerd geeft je meer dan voldoende gelegenheid om ervaringen op te doen. Deze persoonlijkheid, je ego, heeft allerlei gedachten, verlangens en verwachtingen: ik zou me toch gelukkig moeten voelen. Waarom zegt diegene dit nu? Dat vind ik niet leuk. Waarom zien ze niet wat ik allemaal doe? Ik werk me drie slagen in de rondte om alles gedaan te krijgen maar een beetje waardering zit er niet in. Ik zou zo graag dit of dat willen doen. Deze gedachten zorgen ervoor dat je in bepaalde situaties komt. Een situatie waar je je bijvoorbeeld gaat verdedigen, of ruzie gaat maken omdat mensen je niet begrijpen of de waardering niet geven die jij vindt dat je moet krijgen. Vul zelf maar in wat voor jou van toepassing is. Het resultaat van je gedachten is in dit soort situaties in ieder geval dat je lijdt. Je voelt je niet gelukkig.

De uitdaging is dan om te zien wat er aan de hand is. De spelletjes die je hoofd met je speelt om zijn zin te krijgen te observeren en er vervolgens om te lachen. Het ego mag er zijn. Het heeft zijn nut in bepaalde situaties. Alleen, blijf je bewust van wie je bent, namelijk dat pure godsdeeltje. Observeer je lichaam en je gedachten. Weet dat je niet je lichaam en je gedachten bent. Het is niet erg als het niet altijd lukt. Het leven zal je vanzelf terugfluiten, doordat je weer in lijden terecht komt. Van daaruit komt dan weer het besef dat je niet vanuit je hart leeft en kun je het weer corrigeren. Kun je weer terug naar je centrum gaan, namelijk naar je hart.

Je voelt het verschil meteen. Leven vanuit je hart en leven vanuit je hoofd. Bij het eerste voel je vreugde, vrede, ín jezelf. Je bent. Bij het tweede komt er meestal onrust en lijden. Het leven zal “uitdagingen” blijven geven, maar als je er vanuit je hart naar kunt kijken, ga je als het ware een paar treden hoger staan en dan ziet de wereld er heel anders uit. Problemen worden situaties die liefdevol opgelost kunnen worden. Als je denkt: dat lukt me nooit. Mijn ego is te sterk. Zie dan hoe je hoofd al meteen een negatieve gedachte geeft. Je hoeft deze gedachte niet te geloven. Het is maar een gedachte. Bovendien hoef je dit niet alleen te doen. Je kunt altijd aan je Hulpteam of aan God vragen of ze je hier in willen begeleiden. Je hoeft dit niet alleen te doen. Je bent nooit alleen, we zijn EEN.

In liefdevolle verbinding.

Observeer je gedachten en houd aandacht in je hartcentrum

Aanschouw je gedachten, maar doe er niets mee. Observeer ze, dan creëren je gedachten ook geen emoties. Houd een gedeelte van je aandacht in je hartcentrum. Voel je verbondenheid met het Al, met het Goddelijke. In dit Al voel je een kalme liefde, vreugde en verbinding.

Voor mij is de makkelijkste manier om daar te komen door rustig in- en uit te ademen. Ik ga daarbij met mijn aandacht van mijn hoofd naar mijn hartchakra. Ik adem in en uit door mijn hartchakra. Als ik te veel op ga in mijn omgeving of mijn gedachten, dan verlies ik het kalme, vreugdevolle gevoel. Dan kan ik er weer terug naar toe door me te concentreren op mijn hart.

Het is zaak om niet boos of gefrustreerd te raken als het me niet lukt om de hele tijd vanuit mijn hart te komen. Als ik frustratie voel, dan komt die van mijn ego dat heel hard roept dat ik bijvoorbeeld een mislukkeling ben dat het me niet lukt om de hele tijd vanuit mijn ziel te komen. Mijn gedachten over mezelf roepen de emoties van boosheid en verdriet op. Mijn ego, het verhaal dat ik mezelf vertel, maakt me ongelukkig. Dit verhaal hoef ik niet te geloven. Ik hoef alleen maar te Zíjn.

De beste manier om me vreugdevol en kalm te voelen en verbonden met het Al is voor mij door twee dingen. Het observeren van mijn gedachten, maar vooral door het aandacht houden in mijn hartcentrum. Ik ben benieuwd naar jouw ervaringen. Voel je vrij om te reageren op dit bericht.

Een liefdevolle dag gewenst in Eenheid.

Zee

Stromend water
zilte klanken
kabbelend
aan voeten

Twee mensen
hand in hand
wandelend
op het strand

Broek opgestroopt
lach galmend
rennend in de golven
haren wapperend
in de wind

Hoofd rustend
op schouder
samen starend
over golven

Oranje gloed
zakkend in
grijsblauw

Een ander nu

Stromend water
zilte klanken
kabbelend
aan voeten

Een mens
alleen
wandelend
op het strand

Gemis zo groot
hoofd in wind
witte sporen
op de wang

Stroom naar binnen

Door het hart
heenvallend
oneindige ruimte
vol liefde

Daar vind ik
jou
en mij

Eén
In Liefde

Stromend water
zilte klanken
kabbelend
aan voeten

Een mens
alleen
wandelend
op het strand

Samen

Selena Coumans

Emoties zijn wegwijzers

Zucht. Ik had me zo verheugd op morgen, 21 juli 2020. Ik zou naar Cindy Ebben van Total Balance gaan voor een heerlijke ontspannende voetmassage waarbij alle chakra’s ook nog in balans worden gebracht. Onderwijl pratend met Cindy over allerlei wereldse en minder wereldse zaken. ‘s Avonds zou ik naar een terugkomavond gaan bij Centrum Sangoma van de New Paradigm MDT-cursus, door iedereen eigenlijk altijd Shamballa-cursus genoemd. Ik heb een aantal jaren geleden bij Sangoma de Basic Master Workshop gevolgd en elke maand hebben we een terugkomavond. Ik vind het altijd erg leuk om met de andere aanwezigen bij te kletsen, te leren van elkaar en samen healingen te doen. Maar helaas, morgen wordt het niks. Ik voel me helemaal niet lekker en ga dus maar niet. Ik baal ervan, maar hopelijk kan ik donderdagavond a.s. wel gaan.

Ook in deze situaties zijn mijn emoties weer belangrijke wegwijzers: teleurstelling en een beetje boosheid. Emoties komen en gaan zoals golven. Vaak worden ze ook verergerd door de gedachten die je hoofd erover maakt: het is niet eerlijk dat ik nu ziek ben. Ik had me zo verheugd om te gaan. Nu duurt het weer erg lang voordat ik iedereen weer zie, etc. Wat doen deze gedachten? Ze duwen me in de slachtofferrol. Ik observeer mijn gedachten, maar ik hoef ze niet te geloven. In plaats daarvan kijk ik dieper. Voel ik dieper. Wat zit er onder de emoties? Wat proberen ze me te vertellen?

Onder de teleurstelling en het vleugje boosheid zit het gevoel van verdriet. Het verdriet dat ik nu iets dat ik leuk vind, niet kan doen. Dit zegt me dat ik de mensen die ik morgen zou gaan zien en de dingen die ik morgen zou gaan doen belangrijk vind. Ze brengen me vreugde. Ik blijf nog langer bij het gevoel en troost mezelf. Ik geef me over. Ik accepteer dat het nu eenmaal niet anders is. Er komt een volgende keer.

De emoties wijzen me dus de weg naar mijn gevoelens. Die leiden me vervolgens weer op mijn levensweg. Ze helpen me bij het maken van keuzes die ik in mijn leven mag maken. Helaas lukt het morgen niet, maar deze dingen zijn blijkbaar belangrijk voor mij, dus maak ik er in de toekomst wel weer tijd voor vrij. Ik kies voor de rol van held in mijn eigen leven.

Stel dat ik ernaar verlang om bij iemand te zijn, maar die persoon is om wat voor reden dan ook nu niet bereikbaar. Dit roept diepe emoties bij me op. Ik ervaar boosheid om de onrechtvaardigheid dat hij nu niet bij mij is. Het roept verdriet op omdat ik hem mis. Maar, wat zit er onder deze emoties? Wat willen ze me vertellen? Stel jezelf vragen: waarnaar verlang ik eigenlijk? De persoon zelf, of bepaalde eigenschappen van deze persoon? Idealiseer ik hem? Mis ik iets in mezelf? Zijn de gedachten die ik heb over hem reëel, zijn ze helpend? Is het antwoord op een van deze vragen: nee, dan kun je de gedachten beter laten varen. Misschien kom je er wel achter dat de kracht van de persoon je aantrekt. Of de aandacht die hij je geeft. Of wat dan ook. Dit kan voor iedereen anders zijn. Maar duik eens heel diep in jezelf en kijk eerlijk. Vraag je Hulpteam om je inzichten te geven in wat er aan de hand is. Wat je mag leren van deze situatie. Misschien is het antwoord wel dat je de kracht in jezelf mag voelen en voeden. Of dat je jezelf meer positieve aandacht mag geven.

Uiteindelijk komt het erop neer dat je als het ware met jezelf mag trouwen. In ziekte en gezondheid en in goede en in slechte tijden voor jezelf mag kiezen op een liefdevolle manier. Volledig van jezelf houden en jezelf accepteren. Onvoorwaardelijke liefde voor jezelf voelen. Houd van jezelf en houd daarmee van de ander. We zijn allen EEN. Ik ben jou en jij bent mij. We zijn één groot kloppend hart samen. We zijn al samen. In liefde. Voor altijd.