Iedereen maakt het in zijn leven mee. Pijn en verdriet. Over het algemeen vinden we dit niet fijn. We willen het niet voelen. We vinden het prettiger om vreugde en geluk te ervaren. Maar wat doe je als je in een situatie zit dat je je negatief voelt? Wat doe je dan?
In mijn ervaring is het het beste om bij jezelf te blijven. Bij de pijn. Dit klinkt misschien gek. Misschien ben je geneigd om afleiding te gaan zoeken in iets als swipen op je telefoon. Maar wat als je dit nu eens niet doet? Wat als je naar de pijn toegaat, net zoals je een kind zou troosten dat gevallen is? Alleen troost je in dit geval jezelf.
Alles wat je meemaakt in je leven wil gezien worden. Wil erkend worden. Alle ervaringen willen gehoord worden. Ze hebben allemaal hun nut. Als dit het geval is, dat je bijvoorbeeld verdriet bij jezelf opmerkt, dat mag. Probeer dan gewoon je tranen te huilen. Laat ze maar stromen. Weet je waarom je huilt? Huil je om vreugde die je meegemaakt hebt en die niet meer in je leven is? Laat de emotie maar toe en laat de emotie daarna los. Troost jezelf en vrolijk jezelf daarna op. Blijf niet hangen in het verdriet. Houd je bijvoorbeeld van dansen? Zet je favoriete muziek op en dans. Kom je boosheid tegen, dan mag je die emotie ook voelen. Waarover ben je boos? Ligt er onder die boosheid misschien verdriet? Ben je boos dat je te weinig geld hebt? Ben je misschien ook verdrietig dat je door dat gebrek aan geld niet de dingen kunt doen die je wilt? Ga eens bij jezelf op onderzoek. Stel vragen aan jezelf en luister naar jezelf. Je bent het waard om naar te luisteren!
Stil
Ik sta
stil
en luister
naar
het zingen
van
mijn hart
Het is zaak dat je probeert bij de pijn te blijven. Geef het aandacht. Hoe moeilijk ook. Adem naar de pijn. Het verdriet. Doet het te lang te veel pijn in je lijf, adem dan even gewoon in en uit. Dan weer terug naar de pijn. Voel het verdriet, de boosheid, angst. Wat het ook is. Huil. Schreeuw. Stampvoet. Accepteer het. Probeer er niet vanaf te komen. Zeg in je hoofd dat je het transformeert. ‘Ik transformeer pijn en verdriet naar Liefde en Licht.’ Je kunt het ook breder trekken dan jezelf. In een boek van Jan Geurtz, Over liefde en loslaten (2017), las ik hierover en ik paste het toe in mijn eigen leven. Als ik me bijvoorbeeld erg verdrietig om iets voelde, dan zei ik tegen mezelf op een inademing: ‘Ik neem deze pijn en dit verdriet van mezelf en anderen vrijwillig op mij.’ Op een uitademing stuurde ik vervolgens liefde en licht naar mezelf en anderen die dit verdriet ook ervaarden. Het prettige hieraan vond ik, dat ik mijn ervaring in een breder kader zette. Het ging niet alleen om mijn kleine persoontje, maar ik realiseerde me dat ik niet de enige was die verdriet meemaakte. Door er op deze manier aan te werken, loste ik voor mijn gevoel niet alleen een stukje verdriet op voor mezelf, maar ook voor anderen. Het gaat om de intentie die je zet. Na zo’n heftige ervaring creëerde ik meestal een moment van stilte voor mezelf. Even bijkomen. Ook hier was dat weer belangrijk. Stilte om tot mezelf te komen.
* Gedeelten uit dit artikel komen uit mijn nog te verschijnen boek: Uit mijn hoofd. In mijn hart. Een innerlijk avontuur.
