Deneb

Zojuist kwam er een Nieuwsbrief binnen van Mieke Vulink met een artikel, Geef nu niet op geheten: https://miekevulink.nl/2022/06/27/ontwaken-uit-de-dualiteit/geef-nu-niet-op/

Het artikel raakte me, met name het stuk over Deneb. Deneb is naast een ster in het sterrenbeeld Zwaan (ook wel Cygnus geheten) ook en misschien wel vooral, een Moedergodin. Een wezen vol Onvoorwaardelijke Liefde. In de vorige Lichtcirkel van Mieke Vullink was er een meditatie waar je op een innerlijke reis ging naar deze moedergodin. Ik vond dit een bijzondere ervaring.

Voor mij voelt de energie van Deneb vergelijkbaar met die van Isis, Moeder Maria, Quan Yin of Maria Magdalena. Het is de vrouwelijke liefdesenergie, Onvoorwaardelijke Liefde, oftwel godinnenenergie. Ze danst, ontvangt, troost, bemint, geeft leven. Ze stroomt gelijk water.

In een maatschappij die gedomineerd wordt door mannelijke energie (Yang), vol vuur en daadkracht, is het vrouwelijke ook nodig. Sterker nog, de vrouwelijke energie mag meer gewaardeerd gaan worden. Er mag meer balans komen tussen de mannelijke en vrouwelijke energie. Je kunt niet alleen maar doen, doen, doen en resultaat behalen. Er is ook rust nodig. Tijd om te ontvangen. Op een akker kan niet altijd alleen maar een gewas groeien. Er zijn ook periodes van braak liggen nodig, zodat de aarde zich kan herstellen zodat ze een volgende keer weer vrucht kan dragen.

Je hebt zowel mannelijke als vrouwelijke energie in je. Spiritueel gezien mag je in jezelf de mannelijke en vrouwelijke energie (Yin) in evenwicht leren brengen. Daarnaast ben je ook nog het geheel, zoals je goed kunt zien in het Yin-Yangsymbool. De zee is het geheel, maar bestaat wel uit eb en vloed. Jij als mens hebt ook periodes van activiteit en periodes van rust. Te veel activiteit en te weinig rust, kunnen je uitputten. De balans is belangrijk.

https://nl.wikipedia.org/wiki/Yin_en_yang

Terug nu naar Deneb. Deze vrouwelijke energie voel ik dus ook bij haar. Een van haar symbolen is een zwaan. Een aantal jaren geleden heb ik een zwaan verwerkt in een glaswerk. Het heeft jaren in een kast gelegen, totdat mijn man het ging ophangen, net nadat ik de Lichtcirkel bij Mieke had gedaan. Wat een toeval, niet? Vanavond tijdens de afwas, nadat ik de Nieuwsbrief had gelezen over Deneb, zette hij het nummer Hymn to her van The Pretenders op. Luidkeels meezingend:

And she will always carry on
Something is lost
But something is found
They will keep on speaking her name
Somethings change
Some stay the same

dacht ik aan de vele gedaantes van onze Moedergodin door de millennia heen. Zelfde Liefde, andere verschijningsvorm.

Als je je geroepen voelt, nodig haar dan uit om contact met je te maken. Vraag of je nu verbinding met Deneb (of Moeder Maria, of Isis of wie goed voelt voor jou) mag maken. Voel wat er gebeurt. Ik ben benieuwd naar je ervaringen. Veel liefde en vrede toegewenst.

‘Ter ere van de Moeder. Ga nu en loop je pad. Ben.’

In liefdevolle verbinding,

Selena

10-07-2022

Een weekje na het schrijven van dit artikel liep ik in de basiliek van St. Hubert in België. Dit is een basiliek die gewijd is aan de heilige Hubertus. Ze heeft betere tijden gekend qua onderhoud en staat op de lijst voor renovatie. Sommige schilderijen waren gescheurd en er hing een doek onder het gehele plafond om te voorkomen dat er dingen op bezoekers vallen. Echter, de grandeur van weleer is nog te zien. Ook in een beeld van Moeder Maria. Tot mijn verbazing was er onder het beeld een ander kunstwerk met een zwaan, Deneb. Het raakte me om ze zo samen te zien. Eén. Dezelfde Liefde. in een andere vorm.

Dank u wel.

Een nieuwe lente. Een nieuw begin.

De afgelopen dagen straalt de zon haar stralen vanuit een blauwe hemel. De tulpen, krokussen en narcissen staan in bloei. De magnolia heeft haar prachtig wit-roze bloesemkroon. De vogels fluiten dat het een lieve lust is. Het is overduidelijk lente. Een nieuw begin. Dit alles gebeurt terwijl op andere plekken huizen kapot worden geschoten, mensen honger lijden en mensen dood gaan of gewond raken. Het gebeurt allemaal tegelijkertijd. In deze uitdagende tijden is er genoeg reden voor angst en verdriet. Het mag er ook zijn.

Wat houdt jou nu bezig? Merk je dat je gedachten en emoties enorm getriggerd worden door zaken en dat je weer pijn hebt? Let eens op je eigen gedachten. Wat is het dat je raakt en wat ligt eronder? Waar ben je bang voor of wat doet je verdriet? Ben je bang voor oorlog, bang voor je veiligheid? Misschien bang voor de dood van jezelf of een dierbare? Herken je nog een bepaalde verwachting in je patroon? Bijvoorbeeld de verwachting dat een ouder iemand eerst “hoort” te overlijden? Wat het ook is. Kijk naar je angst. Blijf erbij. Accepteer het. Stuur je zelf heel veel liefde. Indien je erin gelooft, kun je God of een Lichtwezen vragen of ze je willen begeleiden bij je heling.

Op een inademing kun je tegen jezelf zeggen: ik blijf bij deze angst. Ik neem deze pijn van mezelf vrijwillig op me. Op een uitademing stuur je jezelf heel veel liefde toe. Ik neem regelmatig ook nog anderen mee bij deze oefening. Dan neem ik ook de pijn van anderen vrijwillig op me en stuur hen ook liefde. Op deze manier trek ik het breder dan alleen mijn kleine persooontje. Maar je voelt zelf wat het beste past binnen jouw situatie. Nadat je bij je pijn bent gebleven en jezelf liefde hebt gegeven, misschien jezelf letterlijk hebt omarmd, dan mag je de pijn loslaten. Jezelf vergeven dat je deze pijn had. De angst bedanken voor zijn waarschuwing en hem loslaten. Kies dan weer voor de vreugde, voor het Licht. Aard jezelf diep en blijf in de liefde.

Je kunt je bijvoorbeeld voorstellen dat je in een kolom van licht zit. Of dat je een douche van Liefde over je heen krijgt. Of voel een warme deken om je heen. Of hoor een muziek die jou vervult van liefde. Letterlijk in de zon gaan zitten of lopen en de zonnestralen je energie weer helemaal aan te laten vullen, werkt voor mij ook goed. Vind je eigen manier om je weer op te laden.

Een andere manier om je vreugdevol te blijven voelen is door dankbaar te zijn voor dingen die in het hier en nu zijn. Een stoel om in te zitten. Je kunt lopen en praten zonder buiten adem te geraken. Een prachtige bloem. De glimlach van een kind. Een liedje dat je raakt. Er is te veel om op te noemen. Kies om iets te zien waar je dankbaar voor bent.

Hoe voelt het dan om vanuit die positiviteit te leven? Voor mij voelt het lichter, stromender, vreugdevoller. Het is alsof ik mijn lichaam meer observeer. Mijn lichaam wordt bewogen. Het is alsof er onzichtbaren kussentjes onder mijn armen zitten waardoor mijn armen bijvoorbeeld vloeiender lijken te bewegen. Het kan voelen alsof er een soort zacht zoemende vibratie om me heen hangt. Mijn lichaam voelt ontspannener, zachter. Er is een zachte glimlach op mijn lippen.

Sowieso is de Innerlijke Glimlach een goede manier om bij dit lichtere gevoel te komen. Ik maak mijn ogen “zacht”, vorm een kleine glimlach om mijn mond en laat de glimlach naar beneden glijden. In mijn hartchakra visualiseer ik een witte roos. Vanuit daar laat ik de glimlach in mijn bloedbaan gaan. Op deze manier stroomt de glimlach door mijn hele lichaam en komt in alle cellen. Ik voel de ontspanning en vreugde in mijn lijf. Mocht ik door de dag weer onbewust worden en op de automatische piloot leven, dan weet ik dat ik altijd weer opnieuw kan beginnen. Er is altijd weer een nieuw moment om naar mijn hart te gaan. Een nieuw hier en nu om de Liefde te leven. Een nieuw begin in deze lente.

Ik wens je een liefdevolle dag toe in verbinding met jezelf.

Liefs,

Selena

PS Hoe voelt leven vanuit jouw hart voor jou? Ik ben benieuwd naar jouw ervaringen, dus laat gerust een bericht achter onder dit artikel.

Verlies 2022

Dit jaar, 2022, is op menselijk vlak niet zo goed begonnen. Op verschillende vlakken zijn er al dierbaren uit mijn leven verdwenen. Door de dood of door gemaakte levenskeuzen. Dit doet pijn. Tegelijkertijd is het iets dat bij het leven hoort. Er is een begin, en er is een eind. Sterker nog, elk begin draagt het einde al in zich. Het verlies laat me achter met gevoelens van verdriet, maar ook van dankbaarheid. Dankbaarheid dat zo’n mooi, lief mens een tijd op mijn levenspad heeft mogen meelopen. Dat ik hem heb mogen kennen. Dat ik hem heb mogen liefhebben. Samen heb mogen lachen. Mooie gesprekken heb mogen voeren. Heel veel heb mogen leren. Thee heb mogen drinken samen. Samen heb mogen wandelen.

Er zijn zo veel dingen om dankbaar voor te zijn. Het verdriet is het verdriet om de afwezigheid van de vreugde. Het verdriet is de keerzijde van de medaille. De andere kant van de medaille is die dankbaarheid. De dankbaarheid voor de liefde die ik heb mogen delen. En die liefde die verdwijnt niet. Ze verandert alleen van vorm. Aan de voorwaarde dat mijn dierbare fysiek in mijn leven moet zijn wordt niet meer voldaan. De Onvoorwaardelijke Liefde, die blijft.

Hieronder het gedicht Verlies dat ik eerder publiceerde op deze website en in mijn boek. Ik las het ook voor op de uitvaart van mijn schoonzus. Het blijft vol betekenis voor mij.

Verlies
Gisteren 
was jij 
nog bij mij
ademend
je stem zacht
lichaam warm
Vandaag
ben ik
alleen
huilend
bij stilte
en kou
Ik mis je
Ik huil je
ik zie je
ik schreeuw je
verlies je
laat los je
In liefde
vertrouwend
jou voelend
jou vindend
in bloemen
en vogels
Een regenboog
cadeau van licht
liefde voor mij
bij duisternis
een hoopvolle
brug naar toekomst
Morgen
ben ik
ben jij
in mij
mijn liefde
mijn licht

In liefdevolle verbinding,

Selena Coumans