‘Thoughts come and go. Feelings come and go. Find out what it is that remains.’ -Ramana Maharshi
‘Gedachten komen en gaan. Gevoelens komen en gaan. Vind wat het is, dat blijft.’ Ramana Maharshi
Je hebt een lichaam. Daar word je mee geboren, maar dat zal ook weer sterven. Je hebt gedachten, deze kun je observeren. Je weet dat je bijvoorbeeld aan het piekeren bent. Dit betekent dus, dat je NIET je gedachten bent. Je bent dus iets anders, iets dat ‘daarachter’ ligt. Je bent het Bewustzijn, dat het lichaam en de gedachten observeert.
Vanochtend kwam ik dit filmpje tegen op Youtube van Anna Brown. Het sprak me erg aan. Alles is simpel. Je bent er al. Je hoeft je alleen over te geven aan de stilte. Je leven ís je speelveld, met alle ervaringen die daar bij horen, of je ze nu verdrietig of vreugdevol noemt. Je bent zowel menselijk, als een godsdeeltje. Je bent het beide. Het leven in de zogenaamde ‘droom’ wil belééfd worden, geproefd worden. Ook al ben je tegelijkertijd diegene die dit observeert. Diegene die Is. Je mag de hoogste versie van jezelf leven, maar lukt dat niet elke keer? Ook dat is goed.
Een vriend stuurde me onderstaande uitspraak en ik wil hem graag ook met jou delen:
” Wanneer ik ga voor wat ik denk dat ik wil, zijn mijn dagen gevuld met stress en angst. Als ik in stilte zit, stroomt wat ik nodig heb naar me toe en dat zonder enige pijn. Hieruit begrijp ik dat wat ik wil, mij ook wil, naar me op zoek is en me aantrekt. Hierin schuilt een groot geheim voor wie dit begrijpen kan.” Rumi
I Am. Ik Ben. Dit zijn de woorden die ik de afgelopen dagen regelmatig in mezelf zeg. Telkens als ik merk dat ik in een gedachtenstroom verzeild raak, of als ik mezelf iets rustiger wil krijgen: I Am. Ik Ben. Een aantal in-en uitademingen lang herhaal ik deze woorden terwijl ik aandacht hou in mijn hartchakra (gebied ter hoogte van mijn borstbeen. Bij vrouwen ongeveer het plekje tussen hun borsten in). Het effect is niet zo makkelijk in woorden te vangen. Als ik toch een poging doe komen de woorden ontspanning, meer aanwezig zijn op.
Ik ben benieuwd naar jouw ervaringen met het (herhaaldelijk) zeggen van deze woorden. Voel je vrij om hieronder een bericht achter te laten.
Pffff, na weer een nacht slecht slapen zit ik met een duf hoofd aan tafel. Mijn lichaam is er, maar aanwezig ben ik niet. Mijn ervaring spiegelt het weer: grijs met af en toe regen. Aangezien ik nog dingen te doen heb en elke dag dat je leeft er één is, vraag ik me af hoe ik mezelf hieruit kan trekken. Ik besluit mezelf te verwennen met een kop koffie en even in de krant lezen.
De melk zit al in mijn kopje en de koffie pruttelt er bovenop, een mooi wit en bruin patroon makend. Het doet me telkens denken aan een abstract schilderij, maar dan eentje die oplost als je roert en je kunt het drinken. Ik word er blij van en voel me dankbaar. Ik besluit te gaan nadenken over alles waar ik dankbaar voor ben. Een gedeelte van mijn lijstje: koffie, een dak boven mijn hoofd, meer dan genoeg eten en drinken, mijn dierbaren en ikzelf zijn gezond, lieve familie en vrienden om me heen, prachtige bloemen, de zon komt af en toe tussen de wolken door, ik voel mezelf ademen.
Terwijl ik dit lijstje voor mezelf maak, voel ik me steeds dankbaarder worden. De grijze wolk in mijn hoofd trekt op. Ik voel me beter. De cafeïne in de koffie zal hier wel iets mee te maken hebben, maar die raakt na een tijdje uitgewerkt. De kracht van dankbaarheid verbaast me telkens weer en is blijvend.
Dus, voel je je een beetje duf of afwezig? Vind dingen waar je dankbaar voor bent. Hoe klein dan ook. Dankbaarheid zal je helpen om je beter te voelen. Het werkt langer dan koffie, is niet verslavend en het is altijd te vinden.
Gisteren was jij nog bij mijademendje stem zachtlichaam warmVandaagben ikalleenhuilendbij stilteen kouIk mis jeik huil je
ik zie jeik schreeuw jeverlies jelaat los je In liefdevertrouwendjou voelendjou vindendin bloemenen vogelsEen regenboogcadeau van lichtliefde voor mijbij duisterniseen hoopvollebrug naar toekomstMorgenben ikben jijin mijmijn liefdemijn licht
Bron: Uit mijn hoofd. In mijn hart. Een innerlijk avontuur. Selena Coumans
“Don’t try to stop thinking, let it happen. Just recognize that which is not thinking” -Adyashanti
“Probeer niet om het denken te stoppen. Laat het gewoon gebeuren. Herken alleen datgene dat niet het denken is.” Adyashanti.
Momenteel oefen ik: gewoon zíjn. Ik doe dit door mijn aandacht in mijn lichaam te houden. Ik voel bijvoorbeeld mijn buik op en neer gaan door mijn ademhaling. Of ik houd een gedeelte van mijn aandacht bij mijn voeten. Ik typ dit stukje en voel mijn vingers op het toetsenbord bewegen. Mijn oren vangen het geluid op. Mijn neus registreert de geur van versgebakken brood. Ik voel dat er spanning zit tussen mijn schouderbladen. Het is alsof ik kijk hoe mijn lichaam uit zichzelf beweegt. Ik realiseer me dat ik niet mijn lichaam ben. Ook ben ik niet mijn geest, mijn ego.
Mijn lichaam stelt me in staat om dit leven te ervaren. Alle golven van het leven. De tranen en de lach. Daarvoor bedank ik mijn lichaam regelmatig. Dat ik “gewoon” leef. Mijn geest stelt me in staat om kennis te verwerven en om bijvoorbeeld rekensommen te maken of plannen te maken. Maar mijn geest is niet leidend. De ziel, het zíjn mag leidend zijn. In mijn hart voel ik de klop van het leven. De warmte van de Bron. De Liefde.
Als ik weer in de maalstroom van mijn gedachten verzeild raak en ga geloven wat mijn geest allemaal verzint, dan verlies ik dit gevoel. Dan komt er een sluier en ervaar ik de Bron in mij niet meer. Dan raakt het Godsdeeltje dat ik ben, dat ieder ander is, weer buiten beeld. Mijn ego/geest zorgt dat ik weer in lijden ben.
Terwijl ik dit typ, moet ik er om lachen. Je kunt natuurlijk niet verliezen wat je ten diepste bént, namelijk een godsdeeltje, puur Bewustzijn. Je hoeft alleen maar te doorzien dat je niet je ego bent, dat je niet je gedachten bent. Je mag dat ballonnetje doorprikken en erop gaan vertrouwen dat je een godsdeeltje bent. Puur Bewustzijn. Je bent al Liefde. In de stilte van je hart, voel je de Eenheid, de verbondenheid. Je bént het al.
Een paar dagen geleden kwam een vriend langs om me twee boeken te brengen: Healing met Hathors en Heaven met Hathors geschreven door Lia-Ariël Hermans. Ik sloeg het open op een willekeurige pagina. Daar stond een meditatie die mij leuk leek om te doen. Het gaat over de hara, rondom je navel. Hoe deze als een energetische poort kan fungeren.
Ik heb de meditatie ingesproken, zodat ik hem op mijn gemak kon beluisteren. Ik vond hem prettig om te doen. Een vriendin die hem beluisterde vond hem ook fijn om te doen. Daarom deel ik hem nu met jou.
Bron: Pag.: 29-31, Heaven met Hathors, Lia-Ariël Hermans.
Ik wens je een liefdevolle dag toe, vol inzichten.
